In een drie jaar durende studie hebben de vooraanstaande wetenschappers Gro Kvelprud Moen¹, Ole-Gunnar Støen², Veronica Sahlén¹,en Jon E. Swenson¹³ proberen vast te stellen of er wel of geen verhoogd risico is met betrekking tot conflicten tussen mensen en beren in Scandinavië. Uit het resultaat van dit onderzoek, dat vorige week is gepubliceerd via Public Library of Science (PLoS One), lijkt het erop dat het risico van een dergelijke aanval door een beer erg laag is. Wanneer wandelaars namelijk in contact komen met één van hen, blijkt het de beer te zijn die zich uit de voeten maakt.
80% van de beren liep weg van waarnemers
Het onderzoeksteam gebruikte GPS, om zo het “verkeer” van de beren die zij benaderden te begrijpen. In drie jaar hebben de veldonderzoekers het gedrag van dertig beren onderzocht. Men is uitgegaan van de locatie van de beer en volgde vanaf daar zijn pad.
In slechts 15% van de situaties zagen de onderzoekers ook daadwerkelijk de beer. In 5% van de gevallen hoorden zij de beren duidelijk van hen weglopen. In geen enkel geval vertoonden de beren enig agressief gedrag of voelden de onderzoekers zich bedreigd. In 80% zagen of hoorden de onderzoekers de beer niet, terwijl die zich van hen verwijderde. De onderzoekers constateerden dat de oudere beren langzamer van hen wegliepen dan de jongere beren. Ook stelden zij vast dat de beren vertragend van de onderzoekers wegliepen tijdens het bessenseizoen maar eerder verdwenen als bessen niet aanwezig waren of al waren geplukt.
Scandinavische bruine beren zijn timide
De onderzoekers hopen dat de nieuwe studie zal bijdragen aan het wegnemen van de vrees dat beren gevaarlijk zijn. De studie bevestigt dat Scandinavische bruine beren veel minder agressief zijn dan hun Noord-Amerikaanse of Russische tegenhangers en dat de beren liever gewoonweg agressie vermijden door weg te lopen, van mensen althans. Ook blijven deze beren liever weg van recreatieve en toeristische locaties en lodges.
Het onderzoek is te vinden op PLoS One: http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0031699
Noten:
1) Department of Ecology and Natural Resource Management, Norwegian University of Life Sciences, A°s, Norway,
2) Department of Wildlife, Fish and Environmental Studies, Swedish University of Agricultural Sciences, Umea°, Sweden,
3) Norwegian Institute for Nature Research, Trondheim, Norway