De brilbeer leeft in Zuid-Amerika in het Andesgebergte, vaak in onherbergzame streken. Dit is waarschijnlijk ook één van de redenen dat hij nog niet is uitgestorven. De brilbeer leeft voornamelijk in de bergwouden op ongeveer 2000 meter hoogte, maar wordt ook aangetroffen op de steppes en zelfs in woestijnachtig gebied. Hij heeft een blonde tekening rond zijn ogen die vaak doorloopt tot op de borst. Vandaar zijn naam ‘brilbeer’. Iedere beer heeft een eigen unieke tekening. Hij heeft een zwart tot donkerbruine, kortharige vacht en sterke klauwen. De brilbeer is relatief klein.

Dieet
De brilbeer eet voornamelijk plantaardig; noten, vruchten, laurier, vijgen, jonge bladeren, boomschors, zaden kruiden en honing behoren tot zijn dieet. Het liefst eet hij harten van de bromelia (een plant die in zijn leefgebied voorkomt). Heel af en toe eet hij ook een muis, konijn, insecten of zelfs een lam of hert.

Winterrust
De brilbeer gaat niet in winterrust.

Sociaal gedrag
De brilbeer leeft solitair. Ze ontlopen elkaar maar zijn daarbij niet territoriaal. Van alle beren maakt de brilbeer het meest gebruik van bomen: om voedsel te zoeken, te vluchten, maar ook om te slapen. Hij trekt takken naar elkaar toe om een nest of eetplatform te maken.

Status
Ondanks zijn grote leefgebied en zijn perfecte aanpassing aan het leven in de meest onherbergzame delen van het Andesgebergte en daarbuiten is de brilbeer toch één van de meest bedreigde berensoorten. Zijn IUCN-status is dan ook ‘kwetsbaar’. Volgens schattingen zijn er 13.000 tot 18.000 brilberen in leven. De daling in de populatie brilberen wordt voornamelijk veroorzaakt door de jacht en het verlies van zijn leefgebied.

Factsheet Brilbeer (Tremarctos ornatus)