In de middeleeuwen leefden in Zeeland bruine beren. Bij recente archeologische veldverkenning in de duinen van de Kop van Schouwen zijn door archeologen van de AWN (Vereniging van Vrijwilligers in de Archeologie) botten van de bruine beer gevonden.
Deze vondst is spectaculair te noemen. In de provincie Zeeland werd eerder alleen een doorboorde berentand gevonden. Deze tand werd voor 1940 door de schoolmeester-oudheidkundige J. A. Hubregtse op het strand van Schouwen gevonden. Dat maakte aanwezigheid niet zeker want het kan zijn dat een berentand als amulet door mensen van elders werd meegenomen. De vondst van botten wijst meestal op daadwerkelijk plaatselijk voorkomen. Een geraadpleegde deskundige Dick Mol oordeelde dat de resten inderdaad van een jonge bruine beer zijn.
Tot nu toe was bekend dat er tot in de hoge middeleeuwen (10e tot 12e eeuw) nog beren in de Benelux voorkwamen. Er zijn berichten over berenjachten in de Lage Landen en er zijn botten van de beer gevonden bij archeologische opgravingen in ongeveer 25 plaatsen in Nederland en Vlaanderen.
Vindplaats
De vindplaats is een veenlaag in een duinvallei op de Kop van Schouwen, die door uitstuiven bloot kwam te liggen. Op die plek werden eerder stukken gewei van edelhert gevonden en nu dus botten van de bruine beer. Het is de vraag hoe dat materiaal daar terecht is gekomen. Leefden die dieren in een bos en werden ze bejaagd? Of zijn de resten hert en beer van elders aangevoerd?
Meer onderzoek
Er moet nog veel worden onderzocht. Allereerst kan een C14-datering uitsluitsel geven over de precieze ouderdom. Ook zal bekeken worden of er snijsporen op de botten zijn te zien. In ieder geval hebben de vondsten aangetoond dat over het verleden van dit deel van Zeeland nog lang niet alles bekend is. De AWN verricht archeologisch onderzoek in het gebied in samenwerking met gebiedsbeheerder Staatsbosbeheer.
Tekst: Staatsbosbeheer
Bron: http://www.natuurbericht.nl/?id=13979&Eid=11901
Foto: Bruine beer (ursus arctos arctos), © Alertis