Het leefgebied van de ijsbeer bestaat uit de kustgebieden van de Poolcirkel. IJsberen jagen voornamelijk op het pakijs bij de kust en op de eilanden. In de zomer zijn de ijsberen vooral te vinden op de toendra-achtige gebieden. Het lichaam van de ijsbeer is, in tegenstelling tot dat van de meeste bruine beren, slank en zijn poten zijn kort en stevig. De brede, platte voetzolen vertonen haren in de naden, zwemvliezen tussen de tenen en zijn voorzien van vijf grote nagels. Dit zorgt voor een goede grip op het gladde ijs. De huid van de ijsbeer is zwart en absorbeert heel goed de warmte. De witte, holle haren en een dikke vetlaag zorgen voor extra isolatie waardoor de ijsbeer goed warm blijft. In wezen is de ijsbeer niets anders dan een bruine beer die zich in de IJstijd aan het leven in het Poolgebied heeft aangepast.

Dieet
De ijsbeer heeft veel meer een roofdierengebit dan zijn soortgenoten en ik ook veel meer een carnivoor dan de bruine beer. Het voornaamste voedsel van de ijsbeer is dan ook dierlijk. Zeehonden hebben de voorkeur. Daarnaast doet hij zich tegoed aan walrussen, zeevogels en vis. Maar zo nodig neemt hij ook genoegen met kleinere prooien zoals sneeuwhazen en lemmingen. In de zomer eet hij bovendien de bladeren van de wilg, bessen, gras en mos. Een ijsbeer kan ook mensen aanvallen.

Winterrust
IJsberen gaan niet in winterrust. Een drachtig vrouwtje zoekt wel complete rust en graaft een gang van 2 à 3 meter in de sneeuw, met aan het einde een ruimte waar ze in past. Vervolgens laat ze alles dichtsneeuwen en zijn haar sporen uitgewist. In haar hol is ze actief bezig met het grootbrengen van de jongen en haar hartslag gaat niet naar beneden. Een echte winterrust is het dus niet.

Sociaal gedrag
IJsberen leven over het algemeen solitair, behalve wanneer het paartijd is. De ijsbeer is een bijzonder goede zwemmer, kan enkele meters diep duiken en soms wel 80 seconden onderwater blijven! Op het land kan de ijsbeer zich ook prima voortbewegen en is hij bijzonder snel. Daarbij heeft de ijsbeer een zeer goed ontwikkeld reukorgaan. Wanneer hij een prooi heeft ontdekt die zich vele kilometers verderop bevindt, loopt hij in een rechte lijn tot wel 65 kilometer per uur om de prooi te bereiken.

Status
De ijsbeer heeft geen natuurlijke vijand. De mens is hun enige vijand. Volgens de IUCN-status is de ijsbeer ‘kwetsbaar’. Door het broeikaseffect en menselijke invloed neemt de populatie ijsberen nu al drastisch af en de toekomst ziet er niet best uit. Geschat is dat er nog ongeveer 20.000 tot 25.000 ijsberen leven over de hele wereld.

Factsheet IJsbeer (Ursus maritimus)