Op deze pagina wordt de laatste reddingsactie geplaatst.
Beer MILA
Op 1 oktober 2022 reisde het team van Bears in Mind af naar Bosnië Herzegovina om daar de 7-jarige berin MILA uit haar noodlottige situatie te bevrijden! Voor dit transport hadden we weer de hulp van EKIPA ingeroepen, die al eerder beren voor ons uit Oekraïne, Bulgarije en Spanje heeft vervoerd.
MILA heeft haar eerste 6 levensjaren doorgebracht in een klein donker hok bij iemand thuis, verborgen gehouden van de buitenwereld. Pas in 2021 kwamen we haar op het spoor en hebben we samen met de verantwoordelijke autoriteiten in Bosnië Herzegovina gezorgd dat de berin uiteindelijk werd overgeplaatst naar een tijdelijk verblijf in Sarajevo Zoo. Hier zat ze sinds maart 2022 en hebben we extra geld voor voedsel en medische verzorging naar de dierentuin gestuurd om haar voor te bereiden voor de lange reis naar Het Berenbos in Rhenen.
Op maandag 3 oktober begon het team van Bears in Mind en EKIPA al vroeg in de ochtend met de voorbereidingen. De transportkist werd voor het hok geplaatst en gezekerd, waarna we probeerden om haar in de kist te lokken met lekkernijen. Ze was sinds de vorige dag niet meer gevoerd, dus in theorie zou het redelijk snel gedaan moeten zijn. Maar MILA was niet gemakkelijk te vangen, zo bleek. Na een uur proberen werd besloten om haar te verdoven. We hadden immers een strakke deadline die we moesten halen: om 17:00u zou de dienst van de dierenarts aan de Bosnische grens eindigen en we moesten voor die tijd afgetekende documenten van hem verkrijgen om de grens met beer te kunnen passeren. Een strenge controle werd verwacht aan de buitengrens van de EU, dus alles moest op orde zijn.
De lokale dierenarts moest er toch aan te pas komen.
Helaas ging het niet zoals gepland. Na vertrek in Sarajevo Zoo moest het team met beer naar het lokale douanekantoor voor het opmaken van diverse andere papieren. Dit duurde vele uren langer dan verwacht. De daaropvolgende ‘race naar de grens’ mocht niet baten, inmiddels was de dienstdoende dierenarts naar huis en niemand kon ons meer helpen. Pas om 8u de volgende ochtend, op Wereld Dierendag, ging het grenskantoor weer open en konden we na een ernstige vertraging van meer dan 13 uur de reis vervolgen.
Aan de andere kant van de grens werden de volgende problemen al snel duidelijk. Door een fout van Sarajevo Zoo in een document, kon de Kroatische douane agent de papieren niet in het systeem zien en de Kroatische grens inspecteur / dierenarts de EU reispapieren niet aftekenen. Het duurde nog eens zeven uur voor we weer op weg konden! MILA was gelukkig al die tijd rustig. De lange weg voor ons, door Kroatië, Slovenië, Oostenrijk, Duitsland en Nederland verliep verder zonder problemen. Vroeg in de ochtend, op woensdag 5 oktober, kwamen we aan in Ouwehands Dierenpark. MILA werd redelijk vlot uitgeladen door het team van berenverzorgers en inspecteerde nieuwsgierig haar nieuwe (tijdelijke) omgeving in de quarantaine van Het Berenbos. MISSIE GESLAAGD!!! MILA zal de komende maand onderzocht worden en in quarantaine moeten verblijven.
Begin 2000 werd er in Ouwehands Dierenpark een workshop georganiseerd door Bears in Mind en de Bear Taxon Advisory Group (Bear TAG) van de European Association of Zoos and Aquaria (EAZA). Deelnemers aan de workshop waren het er over eens dat er meer duidelijkheid moet komen over de langetermijneffecten van herintroductie, voordat men kan zeggen of de herintroductie van gerehabiliteerde beren wel of niet goed is voor de bescherming van de soort.
Herintroductie in Italië
In de bergen van Trentino, Italië, werden op dat moment onder het EU Life URSUS project 10 wilde bruine beren uit Slovenië geïntroduceerd, om de populatie in Trentino weer ‘op te bouwen’. In Slovenië leeft namelijk nog een gezonde populatie bruine beren. Naast verhuizing van wilde beren bestaat ook de mogelijkheid van herintroductie van gerehabiliteerde beren. In een dergelijk programma worden weesbeertjes opgenomen waarvan de moeder is doodgeschoten of verongelukt. Ze worden speciaal verzorgd en leren om te overleven in het wild. Als de weesbeertjes goed voor zichzelf kunnen zorgen, en hun gedrag is wild genoeg (vergelijkbaar met wilde beren van die leeftijd) worden ze teruggeplaatst in de vrije natuur. Over de herintroductie en de effecten op langere termijn is nog niet zoveel bekend. Veel herintroductieprogramma’s leveren wel informatie over overlevingskansen van een beer in de eerste paar maanden of in het eerste jaar, maar daarna weet men niet wat er met de beren gebeurt. Worden ze snel afgeschoten omdat ze niet goed op hun hoede zijn? Sterven ze toch uiteindelijk als gevolg van de honger, of omdat ze te weinig ervaring hebben met jagen?
Met name dierentuinen (in niet westerse landen waar beren vaak nog in betonnen verblijven leven), overheden en NGO’s die opvangcentra voor beren willen opzetten kunnen hun kennis via de site vergroten. www.largebearenclosures.com is een zogenaamd ‘levend’ document en wordt regelmatig geactualiseerd met feedback en ervaringen van experts uit het werkveld.
Opbouw van de website De website is onderverdeeld in drie secties.
Enclosure Design: dit eerste gedeelte geeft informatie over de bouw van een project als Het Berenbos, de materialen die hiervoor gebruikt zijn en de inrichting van het verblijf (de beplanting, watermanagement en winterholen).
Bear Management: dit tweede gedeelte gaat in op het management van een groot seminatuurlijk berenverblijf. Aspecten die aan bod komen zijn onder andere voeding & verzorging, verrijking, educatie en onderzoek.
Veterinary Management: in dit derde gedeelte wordt uitgebreid ingegaan op alle veterinaire zaken omtrent beren in gevangenschap. Van oogoperaties en castraties tot parasitaire aandoeningen en anesthesie. Het is zodanig praktisch, dat met weinig (geavanceerde) middelen beren over de hele wereld met succes geholpen kunnen worden.
Het beer in nood meldpunt Bear Alert is door Bears in Mind in het leven geroepen om de vele gevallen van berenmisbruik over de wereld te registreren en hier efficiënt mee om te gaan, om zoveel mogelijk beren te helpen. Het meldpunt is ook gecreëerd omdat er diverse organisaties werken aan het redden van dieren (en beren) in nood en het verbeteren van het welzijn van dieren in gevangenschap. Als een centrale database waar relevante partijen toegang toe kunnen krijgen.
Het werkt als volgt. Iemand ziet een beer in een kleine kooi in een dierentuin of naast een restaurant, in een circus of als dansbeer op straat. Wat kun je doen aan dit dierenleed? Meldt het op BearAlert.org door een speciaal formulier in te vullen. Vervolgens komt er een melding binnen bij Bears in Mind van een ‘beer in nood’. Hiermee gaan we aan de slag. We kijken of de beer bekend is bij ons, of er eerder meldingen over zijn gemaakt en wat de laatste stand van zaken is. Vervolgens wordt er gekeken op welke wijze de situatie van de beer kan worden verbeterd. Veelal geven we advies om het berenverblijf te verbeteren, door bijvoorbeeld het aanbrengen van een vijver en schuilmogelijkheden of het verbeteren van het dieet. In sommige gevallen wordt een beer in beslag genomen en in een opvangcentrum of dierentuin geplaatst. Helaas zijn er veel meer beren die geholpen moeten worden, dan dat er opvangplekken zijn. Om het gebrek aan opvanglocaties voor beren deels op te kunnen lossen, blijft Bears in Mind zich samen met haar buitenlandse partnerorganisaties inzetten voor de bouw van nieuwe opvanglocaties of verblijven in dierentuinen.
Voorbeeld: Libanon
In Libanon sloot een verwaarloosde dierentuin haar deuren, mede dankzij de druk van NGO Animals Lebanon. De dieren in het park leefden onder zeer slechte omstandigheden. Gelukkig kon Animals Lebanon de meeste dieren herplaatsen. Voor enkele dieren, waaronder de twee bruine beren kon geen opvangplek gevonden worden. Na een intensieve zoekactie is het Bears in Mind, samen met de Turkse overheid en de Universiteit van Bursa, gelukt een geschikte opvang voor de beren in Turkije te vinden. De reddingsactie die volgde was succesvol en de beren konden in korte tijd van hun nieuwe beerwaardige bestaan gaan genieten.